”Bütün insanlar doğal olarak bilmek ister. Duyularımızdan aldığımız zevk bunun en büyük kanıtıdır.”
Aristoteles’in (D: MÖ 384, Ö: MÖ 322) Metafizik adlı eseri bu cümleyle başlar. İnsan doğası gereği içinde bulunduğu ortamı, toplumu, hayatı vb. bilmek ve anlamak ister. İnsanı insan yapan şey de bu bilme isteği ve çabasıdır. Bunun için öncelikli şey meraktır. Eğer bildiğinizi düşünüyorsanız merak etmez ve öğrenmezsiniz. Su ateşin üzerinde kaynar, ateş pamuğu yakar. Aristoteles’e göre önemli olan nedensellik ilkesidir. Bilmek demek olguyu tanımlamak değildir. Bilmek; nedenle bilmektir, nedeni bilmektir. Neden özdür, bilmek; özü bilmek demektir.
Bilgi kişinin yaşamı algılayışını değiştirir. Algının değişmesi kişinin yaşamını da değiştirir. Çünkü yaşam insanlarla yaşantılar aracılığı ile konuşur. Her insan olanı kendisine göre farklı algılar. Aslında yaşam olduğu gibi değil olduğumuz gibidir. Bizler kendi zihin evrenimiz içinde varız ve kendi zihin evrenimizle yaşayış şeklimizi de belirlemekteyiz.
Amacımız içinde bulunduğumuz suyu yani yaşamın kendisini bir anlamda içinde bulunduğumuz zihin durumunu görmeyi sağlamaktır. Küçük dokunuşlarla farkındalık kapağını aralayıp bizi sınırlayan dirençleri azaltmak ve böylece büyük kazanımlar elde etmektir. Bilginin güç olma halinin, nedenlerle özü bilmenin ve anlamaktan doğan sevincin tarif edilemez duygusunu hep beraber yaşama isteğidir.
Hazır mısınız?..